Heemskerkers zijn ezels

Tja, als je in Heemskerk woont dan ben je een ‘ezel’ en gek genoeg zijn de mensen hier trots op. Maar waar komt die bijnaam vandaan? Er zijn twee verhalen over. In de vroege jaren van de twintigste eeuw teelden Heemskerkers aardbeien die ze naar de markt in Beverwijk brachten. In plaats van paard en wagen gebruikten ze een ezel met een kar. Hierdoor kwamen ze later aan dan hun concurrenten en kregen ze minder geld voor hun aardbeien. Sommigen zeggen dat ze te arm waren voor een paard, maar er zijn geen foto's die dit verhaal bevestigen.

Ezels!

Het andere verhaal is wel vastgelegd in een verslag van de gemeenteraad en de lokale krant. Op 4 oktober 1873 zou de burgemeester Heemskerkers 'ezels' hebben genoemd vanwege hun koppigheid tijdens een raadsvergadering. De burgers omarmde langzaamaan deze ‘eretitel’. Tijdens het jaarlijkse carnaval wordt Heemskerk omgedoopt in ‘Ezelenheem’.

Bronzen beeld van Judith Braun

De eigenwijze ezel werd uiteindelijk het symbool van Heemskerk en Judith Braun bracht het symbool tot leven (1988), op de hoek van de Marquettelaan en Deutzstraat. De ezel heeft een hoge aaibaarheidsfactor. Hierdoor zijn de rug, de oren en de snuit in de loop der tijd geelglanzend geworden. Als je een stap dichterbij zet, kan je de ezel zelfs soms horen balken.